ΠΡΟΒΑ ΚΑΤΟΧΗΣ

Η ηλικία μου,λίγα χρόνια πάνω από τα 50, δεν μου επιτρέπει να έχω
εμπειρία κατοχικής συμπεριφοράς. Δυστυχώς. Ίσως θα έπρεπε να
οργανωθούν επιμορφωτικά σεμινάρια ταχύρυθμης εκπαίδευσης έτσι ώστε
όλοι οι πολίτες να είναι κατάλληλα ενημερωμένοι και προετοιμασμένοι
για να αντιμετωπίσουν συνθήκες που σίγουρα έρχονται. Ευτυχώς,υπάρχουν
αρκετοί παππούδες και γιαγιάδες που έζησαν την κατοχή του 40και
μπορούν να μας δασκαλέψουν.

Δυστυχώς, οι Γερμανοί ξανάρχονται.Οι μισθοί κόβονται. Οι δουλειές
τελειώνουν.Τα εργοστάσια και οι επιχειρήσεις κλείνουν. Όχι από τις
βόμβες, όπως γινότανε παλιά. Τα κανόνια σήμερα, τα ρίχνουν οι
εταιρείες. Κάτι τέτοιο συνέβη και με τα σούπερ μάρκετ ALDI.Τα
γερμανικά ALDI. Ήλθαν πριν από λίγα χρόνια, κατέκτησαν μέρος της
ελληνικής αγοράς και αφού πρώτα οδήγησαν σε φαλιμέντο χιλιάδες
μικρομάγαζα με αντίστοιχα προϊόντα, διαπίστωσαν ότι από δω και πέρα
δεν έχει "ψωμί",τελειώσανε τα δίφραγκα και δεν έχει χαΐρι, αποφάσισαν
να "την κάνουν"με ελαφρά πηδηματάκια. Κατέβασαν ρολά.Εχθές
7-12-2010, ήταν η τελευταία μέρα.Τελευταία ήτανε και η μέρα για 800
περίπου εργαζόμενους στα καταστήματα ALDI σε όλη την Ελλάδα.
Δυστυχώς!!
Κλείνοντας όμως, σκέφτηκαν να κάνουν και μια τελευταία αρπαχτή. Ότι
είχανstock στις αποθήκες τους τα βγάλανε στο σφυρί. Ότι πάρεις μισή
τιμή. Σε πολλά είχανε τιμές, μισή της μισής .Τιγκάρανε τα μαγαζιά τους
με ότι σαβούρα είχανε,πήρανε θέσεις μάχης και περιμένανε τους ήδη
απεγνωσμένους, απελπισμένους,καταχρεωμένους πελάτες να τρέξουν να
αρπάξουν τις ευκαιρίες. Εγώ το έμαθα την προτελευταία στιγμή. Άρπαξα
μια μπαγαζιέρα που βρήκα πρόχειρη από έναν γείτονα, αφού δεν υπήρχαν
καροτσάκια έξω από το σούπερ μάρκετ, έβαλα στην τσέπη μου ένα
κατοστάρικο που είχα για να πληρώσω το ρεύμα, το κοτσάρισα στο αμάξι
και έτρεξα στο πλησιέστεροALDI.
Δεν ξέρω αν θυμάσαι, τι γινότανε, έξω από την λεωφόρο Αλεξάνδρας,
πριν από αγώνα ΠΑΟ -Ολυμπιακό, πάντως αυτό που συνάντησα ήταν μια
εικόνα δυο φορές χειρότερη.Χαμός, Αστυνομία, τροχονόμοι,καντίνες,
χιλιάδες κόσμος, μικροπωλητές και ότι μπορείς να φανταστείς. Μπήκα
στο μαγαζί με την μπαγαζιέρα. Σε τέτοιες περιπτώσεις, σκέφτηκα, δεν
ψάχνεις για κελεπούρια. Δεν παίρνεις ότι χρειάζεσαι. Αρπάζεις ότι
βρεις, αφού όλα είναι ευκαιρία. Σχεδόν τσάμπα.Ευτυχώς, τα κιλά μου τα
έχω. Ένα αρκούντως αναγκαίο εκτόπισμα το έχω. Πρέπει μάλλον,στο διάβα
μου να ποδοπάτησα και κανα δυό γεροντάκια, αλλά τι να κάνουμε,έπρεπε
να φθάσω στις στοίβες, με τις κονσέρβες ντομάτα πελτέ, που τελειώνανε.
Την πάτησα μια φορά, με τις ζάχαρες που τελειώσανε σε χρόνο dt,
αποφάσισα να μην την ξαναπάθω. Οι ευγένειες τέλος,σκέφτηκα. Το
συμφέρον μου έπρεπε να κοιτάξω.
Στον επόμενο διάδρομο, πρόλαβα τελευταία στιγμή σ'ένα καταψύκτη και
"φόρτωσα" 15κιλά κατεψυγμένα καλαμάρια. Το ότι είμαι αλλεργικός στα
μαλάκια, δεν το σκέφτηκα,ο μαλάκας. Μέσα στην οχλαγωγία,ακούω
"ΖΑΧΑΡΗ ΤΕΛΟΣ, ΛΑΔΙΑ ΤΕΛΟΣ,ΤΥΡΙΑ ΤΕΛΟΣ, ΑΛΕΥΡΙΑ ΤΕΛΟΣ". Μ'έπιασε
πανικός. Αρπάζω ένα μάτσο με καμιά 10.000 καλαμάκια πλαστικά για
φραπέ,που είδα μπροστά μου και ορμάω με την μπαγαζιέρα μπροστά μου
σαν τανκς, για να ανοίξω δρόμο και ότι έβρισκα στα ράφια το έριχνα
μέσα. Αφού περίμενα περίπου 4 ώρες στην ουρά για να πληρώσω,έφτασα
στο ταμείο από τους τελευταίους και καταϊδρωμένους. Τα παιδιά, οι
υπάλληλοι στα ταμεία, αυτοί που την επαύριο θα ήταν άνεργοι, οι μισοί
από αυτούς πτυχιούχοι με μισθό 500-700 ευρώ, ήταν πλύμα στον ιδρώτα.
Δεν ξέρω γιατί, πάντως δούλευαν μέχρι τελευταία στιγμή,ευσυνείδητα,
με φιλότιμο λες και συμμετείχαν στην αγωνία την δική μας.Συμμετείχαν
και αυτοί στην πρόβα. Στην πρόβα κατοχής.
Φθάνοντας στο σπίτι έκανα τον απολογισμό της "μάχης".Καταμέτρησα τα
λάφυρα. Με μόνο 96,60 ευρώ πήρα:
150 χαρτία υγείας
20.000 πλαστικά καλαμάκια για φραπέ (κατά λάθος πήρα άλλο ένα μάτσο)
80 μπαταρίες
30 τεμάχια κυπριακό χαλούμι
15 κιλά κατεψυγμένα καλαμάρια
50 κιλά ντομάτα πελτέ
25σαλάμια παριζάκι τα οποία ύστερα είδα ότι έληγαν σε 15 μέρες
10 κιλά αλάτι
Τώρα που σου γράφω, έχουν περάσει λίγες ώρες από την πρόβα κατοχής που
έκανα και βλέπω στις ειδήσεις τον Ντομικ-Στρος-Καν με τον Γ.
Παπανδρέου να λένε ότι έρχονται χειρότερες μέρες και νύχτες.
Αναρωτιέμαι.Μήπως έκανα λάθος. Μήπως έπρεπε να πάρω και άλλα τόσα
χαρτιά υγείας; Μήπως το αλάτι είναι πιο χρήσιμο; Μήπως ήμουν λίγο
υπερβολικός με τα πλαστικά καλαμάκια; Μήπως τελικά, πρέπει να ρωτήσεις
την κυβέρνηση να προχωρήσει σε οργάνωση σεμιναρίων με πανελλαδικές
ΠΡΟΒΕΣ ΚΑΤΟΧΗΣ;


ΧΤΥΠΟΣ και ΥΠΟΓΡΑΜΜΟΣ